Coaching wordt ingezet bij persoonlijke barrières

Coaching lijkt een nieuw modewoord te zijn. Overal duiken coaches op. Daar waar een coach vroeger slechts gerelateerd werd aan de sport, zien we nu de coach in allerlei gebieden opduiken. Life-stylecoach, voedingscoach, kindercoach, budgetcoach,  loopbaancoach etc. Niet zo gek als men bedenkt dat in deze huidige tijd, waarin we aan zo veel voorwaarden lijken te moeten voldoen, soms vastlopen. Vastlopen in ons doen en denken. Onzeker zijn over de te nemen route.

Wat doet een coach nu eigenlijk en wat kan een coach betekenen?

Kort en bondig: de coach stelt voornamelijk vragen en spiegelt de antwoorden. Het is de bedoeling om de ander aan het denken te zetten, waardoor hij/zij in beweging komt! Dus een verschuiving van denken naar doen.  Onbewust weet de coachee de antwoorden op zijn/haar vragen wel. Alleen door de ‘interne’ vragen, voors en tegens, is men zelf de route naar het antwoord of de oplossing van het vraagstuk kwijt geraakt. Door juiste vraagstelling, voorbeelden en de coachee zelf het denkwerk te laten doen worden structuren zichtbaar en kan de coachee verder. Vijf  tot zeven sessies blijken over het algemeen voldoende.

Soms ligt het probleem dieper dan in eerste instantie lijkt. Doorverwijzing naar andere hulpverlening kan dan noodzakelijk zijn.

Coaching kan worden ingezet bij persoonlijke barrières. Ook werk gerelateerde problemen kunnen door coaching helder worden. Denk hierbij aan een wijziging van de functie, of problemen in de samenwerking met een collega. Coaching doe ik bij voorkeur tijdens een wandeling in de buitenlucht,  in een park, bos of het strand. En ter afsluiting altijd een kop koffie of thee.

Uiteraard wordt gewerkt onder de beroepscode van coaches, hetgeen o.a. inhoudt dat vertrouwen en integriteit, alsmede geheimhouding gewaarborgd zijn. De inhoud van de gesprekken worden uitsluitend met toestemming van de coachee met derden gedeeld.